Χθες ετοιμάζαμε με την Στέλλα μια εργασία για τον Καρυωτάκη.Διαβάζοντας λοιπόν για πολλοστή φορά την βιογραφία και τα έργα του και προσπαθώντας να ολοκληρώσουμε το κείμενο που γράφαμε,μου ήρθε συνειρμικά στο μυαλό η Μαρία Πολυδούρη και ο "αγνός" έρωτάς της για τον ποιητή.Τι έρωτας!!Ήταν διατεθειμένη να θυσιάσει τα πάντα για να είναι μαζί του...
Τι έρωτας...

Πόσο μου έλειψε αυτό το τόσο δυνατό συναίσθημα....


"Θα τελειώσουν. Επάνω μου γέρνοντας,
θ' απομείνουν βουβές, μυροφόρες.
Ολοένα στην ήσυχη κάμαρα
θα βραδιάζει, και μήτε θα βλέπω
τα μεγάλα σαν έκπληκτα μάτια τους
που γεμίζανε φως τη ζωή μου... "
                                        
                                         Κώστας Καρυωτάκης
                                                             Οι αγάπες



Καλό βράδυ.