"Δεν είναι πια η ζωή μου μια πορεία στην έρημο.
Ξαφνικά η έρημος γέμισε κόκκινα τριαντάφυλλα.
Ξαφνικά οι μέρες μου γέμισαν ήλιο.
Ξαφνικά οι νύχτες μου γέμισαν δίδυμα φεγγάρια.
Για κοίτα φίλε μου, πώς γυρίζει ο τροχός."


Κάτι νύχτες όπως η αποψινή βρίσκω πάλι τον εαυτό μου,ανασαίνω και αναθεωρώ...
Δε ξέρω πόσο θα κρατήσει αλλά "κοίτα φίλε μου πως γυρίζει ο τροχός".

...καλό σου βράδυ , Δ.

(ή μάλλον καλημέρα καιρό να ξυπνήσεις,)

Σας φιλώ...