Μέρες τώρα τριγυρνά μια φράση στο μυαλό μου " ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του"...και να σκεφτείς ότι χρόνια τώρα κατηγορούσα την μαύρη μου την τύχη που δε μου "καθόταν " ο χ , που έβγαινα και δε περνούσα καλά , που στεναχωριόμουν για οτιδήποτε συνέβαινε ενώ η φουκαριάρα δεν έφταιγα. Βέβαια να σου πω την αλήθεια κυρίως για τους γκόμενους στεναχωριόμουν (ίσως επειδή δεν έχω -και ελπίζω να μην έχω-σοβαρά προβλήματα).Πάντα κατηγορούσα τους άλλους!Ποτέ τον εαυτό μου που στην τελική αυτός ήταν ο φταίχτης. Εγώ ήμουν αυτή που έδινε αξία σε πρόσωπα και καταστάσεις που μεταξύ μας δεν άξιζαν. Ποτέ δε σκέφτηκα ότι ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει...αν δεν έχω κάτι είναι επειδή δε το αξίζω ή ίσως δε μου αξίζει.

Έφτασα στα 27 μου για να το καταλάβω...δε πειράζει μωρέ..."κάλλιο αργά παρά ποτέ"!!

Ας διεκδικήσουμε λοιπόν όσα πραγματικά θέλουμε και στην τελική "αν είναι να έρθει θε να 'ρθει, αλλιώς ας προσπεράσει"

ΦΙΛΑΚΙΑ